سازماندهی فضایی در مجتمع
فهرست:
برای مشاهده توضیحات بیشتر و دریافت پروژه به این صفحه مراجعه کنید.
هم مقیاس مرکز و هم آمیزه کاربریهای درون آن بستگی به این دارد که طرح در سلسله مراتب شهری چه جایگاهی داشته باشد. البته این امر از مکانی به مکان دیگر تفاوت می یابد، اما خیلی از محلها لایه بندی خاص خود را دارند – مرکز، حوزه انتقالی و لبه پیرامونی یا حاشیه. وقتی مسکن جزو آمیزه نباشد سرزندگی و جنب و جوش از بین می رود.
امکان گنجاندن کاربری های غیرمسکونی در ناحیه های مسکونی، از مرکز تا پیرامون تفاوت بسیار دارد. برای ایجاد کانون نیرومند اجتماعی،حداقل یک فروشگاه،یا مدرسه باید به وجود آید. در طرح های ساختمانی بزرگ که انتظار نمی رود کاربری های غیرمسکونی بسیار زیادی را جذب کنند،((مرکز)) را ناحیه مسکونی اصلی در نظر بگیرید، و در داخل آن فروشگاه های محلی، کاربری تجاری و تسهیلات رفاهی را قرار دهید.
ساختمان های متوسط و پرتراکم (حدود ۳-۴ طبقه) کلا فرم بهینه ای هستند که تراکم را به حداکثر می رسانند ضمن اینکه ازدحام را به حداقل می رسانند.همچنین می توان طوری آنها را طراحی کرد که جذاب، کم انرژی بر و دارای کاربری آمیخته باشد و در عین
فرم مستحکمی پدید آید که امکان تغییرات کاربری در طی زمان را داشته باشد؛
ردیف ها یا آپارتمانهای کوتاهی شکل گیرد که کم هزینه ترین شکل ساختمانی مسکن هستند؛
برای مشاهده توضیحات بیشتر و دریافت پروژه به این صفحه مراجعه کنید.